Γιατί να συμμορφωθούμε στην ιδέα του να πρέπει να έχεις ετοιμάσει αρχές Δεκεμβρίου οποιαδήποτε λίστα με την αγαπημένη μουσική της χρονιάς; Αυτή είναι μια υποχρέωση που έχουν οι επαγγελματιες μουσικοί γραφιάδες.
Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι για την ύπαρξη τέτοιων συμβάσεων. Λεφτά και Χριστουγεννιάτικη καταναλωτική περίοδος . Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί θα πρέπει όσοι έχουν μουσικά blogs που κινούνται μόνο με τη διάθεση και το μεράκι και δεν πληρώνονται από κανέναν χορηγό, να πρέπει να αισθάνονται τέτοιου είδους ψυχολογικές πιέσεις. Άλλωστε η μουσική είναι κάτι ρευστο και ουσιαστικά μια μουσική χρονιά δεν τελειώνει ποτέ. Αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας όταν ανακαλύπτει κάτι πολύ καλό που του διέφυγε από μια χρονιά που νόμιζε πως είχε ξεψαχνίσει.
Εμείς όμως, όπως πάντα, θα το προχωρήσουμε στο επόμενο επίπεδο. Θα κάνουμε την μουσική ανασκόπηση του 2012 για δύο λόγους. Δεν υπάρχει Χριστουγεννιάτικη καταναλωτική περίοδος και δεν υπάρχουν και λεφτά. Επίσης είναι κρίμα να μην καταγράψουμε όλες αυτές τις μουσικές που αγαπήσαμε από εκείνη τη χρονιά. Μιλάμε για ακρόαση περίπου τριακοσίων άλμπουμ και αφού το blog ήταν σε χειμερία (και ανοιξιάτικη, και καλοκαιρινή, και φθινοπωρινή) νάρκη από το δεύτερο μισό του 2012 εώς και ολόκληρο το 2013 ας προσπαθήσουμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος.
Τη γνώμη μας για τις λίστες και τη σημασία τους μπορεί καθένας να ανατρέξει σε αυτές των προηγουμένων ετών ώστε να την ανακαλύψει. Είναι μια ξεκάθαρη προσωπική αποτίμηση και δεν έχει κανενός είδους απόλυτο χαρακτήρα. Πολλά άλμπουμ ακούσαμε, περισσότερα δεν ακούσαμε και τελικά αυτές είναι οι προτιμήσεις μας. Οι προτιμήσεις μου καταρχήν και κάποτε θα ακολουθήσουν και της uptight.
Ας ανοίξουμε το μυαλό μας και ας μεταφερθούμε νοερά στο 2012...